شرکت حمل و نقل بین‌المللی آساترابرشرق با ارائه خدمات حمل و نقل دریایی، راهی مطمئن و مقرون‌به‌صرفه برای جابه‌جایی محموله‌های سنگین و حجیم در مسیرهای بین‌المللی فراهم کرده است. همکاری با معتبرترین خطوط کشتیرانی و استفاده از کانتینرهای استاندارد، امکان ارسال کالا به بنادر مختلف جهان را با امنیت بالا و هزینه مناسب فراهم می‌کند. با آساترابرشرق، تجارت خود را به وسعت دریاها گسترش دهید!

حمل‌ونقل دریایی، به زبان ساده، یعنی جابه‌جایی کالاها و مسافران از طریق آب‌ها با استفاده از وسایلی مانند کشتی‌ها و قایق‌ها. بعد از حمل و نقل ریلی و حمل و نقل زمینی، این روش، از دیرباز تا امروز، یکی از اصلی‌ترین راه‌های تجارت و ارتباط بین کشورها بوده است. در ایران، با داشتن سواحلی گسترده در شمال و جنوب، حمل ‌و نقل دریایی نقشی حیاتی در اقتصاد و بازرگانی ایفا می‌کند.

حمل و نقل دریایی ایران شامل کشتی‌های بزرگی می‌شود که مملو از کالاهای متنوع هستند، از بنادر جنوبی کشور مانند بندرعباس و بوشهر به سوی مقاصد دوردست در حرکت‌اند. این همان حمل‌ و نقل دریایی است که بیش از ۹۰ درصد واردات و صادرات ایران را شامل می‌شود.

4 روش حمل و نقل دریایی

حمل ‌و نقل دریایی همیشه یکی از ستون‌های اصلی تجارت جهانی بوده و روش‌های مختلفی برای انتقال بار در این مسیرهای آبی وجود دارد که هرکدام در شرایط خاص و برای محموله‌های متفاوت به کار گرفته می‌شوند. اگر بخواهیم نگاه دقیق‌تری داشته باشیم، می‌توان چهار روش اصلی را در این حوزه معرفی کرد که هرکدام داستانی جالب و کاربردی در دل خود دارند:

• اولین روش، ترانشیپ است. وقتی کشتی‌ها مستقیم نمی‌توانند از بندر مبدا به مقصد برسند، این روش به کمک می‌آید. انگار کالای شما در مسیر سفر، یک توقف می‌کند تا کشتی دیگری ادامه راه را بر عهده بگیرد. این روش برای مواقعی که بندر مقصد مستقیما به کشتی‌های مبدا متصل نیست یا مسیر طولانی و پیچیده‌ای در پیش داریم، بسیار کاربردی است.
• کراس استافینگ روشی است که کمی شبیه یک شعبده‌بازی در دنیای لجستیک به نظر می‌رسد. کالا از یک کانتینر به کانتینری دیگر منتقل می‌شود. این راهکار معمولا زمانی استفاده می‌شود که شرایط خاصی مانند تحریم‌ها یا محدودیت‌های بندری دست‌وپا گیر شده باشد. البته باید حواسمان باشد که جابه‌جایی بین کانتینرها خطر آسیب به کالا را افزایش می‌دهد.
• چارترینگ بیشتر به درد کسانی می‌خورد که باری حجیم یا سنگین دارند. در این حالت، به جای اینکه بار را در چند کانتینر تقسیم کنیم، یک کشتی کامل را اجاره می‌کنیم. این روش اغلب برای موادی مانند مواد فله‌ای یا کالاهایی که بسته‌بندی خاصی ندارند، ایده‌آل است. کشتی‌های چارتر شده مانند غول‌های حمل ‌و نقل دریایی، بارهای سنگین و بزرگ را با آرامش از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌برند.
• حال نوبت به حمل کالاهای فله می‌رسد. این روش مخصوص اقلامی است که نیازی به بسته‌بندی ندارند. موادی مانند غلات، سنگ‌آهن یا محصولات مشابه، در کانتینرهای روباز یا مخازن مخصوص بارگیری می‌شوند و به سادگی روانه مقصد می‌گردند. این شیوه به ‌خصوص برای صادرات کالاهایی که در حجم انبوه و بدون نیاز به بسته‌بندی خاص هستند، بسیار رایج است.

انواع کشتی در حمل و نقل دریایی

در حمل و نقل دریایی از کشتی‌های مختلفی استفاده می‌شود که برخی از مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:

کشتی‌های فله ‌بر (Bulk Carriers)

این کشتی‌ها برای حمل محموله‌های فله‌ای بدون بسته‌بندی مانند غلات، زغال‌سنگ، سنگ معدن و سیمان طراحی شده‌اند. از زمان ساخت اولین فله‌بر تخصصی در سال ۱۸۵۲، این کشتی‌ها به ‌طور مداوم توسعه یافته و امروزه با ظرفیت‌های بالا، ایمنی و کارایی بیشتری در حمل‌ونقل دریایی فعالیت می‌کنند.

کشتی‌های کانتینری (Container Ships)

این نوع کشتی‌ها تمام بار خود را در کانتینرهای استاندارد حمل می‌کنند و وسیله‌ای متداول برای جابه‌جایی محموله‌های غیر فله در دریاها هستند. کشتی‌های کانتینری با تسهیل در بارگیری و تخلیه، نقش مهمی در زنجیره تامین جهانی ایفا می‌کنند.

کشتی‌های لاینر باری (General Cargo Ships)

این کشتی‌ها محموله‌ها، کالاها و مواد را از یک بندر به بندر دیگر حمل می‌کنند. آن‌ها معمولا به جرثقیل‌ها و مکانیسم‌های خاص برای بارگیری و تخلیه مجهز بوده و در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شوند. کشتی‌های لاینر باری به ‌طور منظم در خطوط حمل ‌و نقل دریایی فعالیت کرده و بخش عمده‌ای از تجارت جهانی را انجام می‌دهند.

کشتی‌های رو-رو (Ro-Ro Ships)

این کشتی‌ها برای حمل محموله‌های چرخ‌دار مانند اتومبیل، کامیون، تریلر و واگن‌های راه‌آهن طراحی شده‌اند. وسایل نقلیه به‌راحتی بر روی چرخ‌های خود یا با استفاده از وسایل نقلیه سکویی وارد کشتی شده و به مقصد منتقل می‌شوند. کشتی‌های رو-رو با تسهیل در جابه‌جایی وسایل نقلیه، نقش مهمی در حمل ‌و نقل بین‌المللی دارند.

کشتی‌های یخچال‌دار (Reefer Ships)

این کشتی‌ها برای حمل کالاهای فاسدشدنی مانند میوه‌ها، سبزیجات، گوشت و محصولات لبنی طراحی شده‌اند. آن‌ها با داشتن سیستم‌های خنک‌کننده پیشرفته، دمای مناسب را برای حفظ کیفیت محموله‌ها در طول سفر دریایی فراهم می‌کنند.

کشتی‌های نفت‌ کش  (Tankers)

این کشتی‌ها برای حمل مایعاتی مانند نفت خام، فرآورده‌های نفتی و مواد شیمیایی طراحی شده‌اند. آن‌ها با داشتن مخازن بزرگ و سیستم‌های ایمنی خاص، نقش حیاتی در انتقال منابع انرژی در سراسر جهان ایفا می‌کنند.

کشتی‌های چندمنظوره (Multi-Purpose Vessels)

این کشتی‌ها قابلیت حمل انواع مختلفی از محموله‌ها را دارند و برای جابه‌جایی کالاهای متنوع در مسیرهای دریایی به کار می‌روند. انعطاف‌پذیری آن‌ها در حمل محموله‌های مختلف، آن‌ها را به گزینه‌ای مناسب برای تجارت‌های گوناگون تبدیل کرده است.

روند اداری حمل و نقل دریایی

روند حمل‌ونقل دریایی با ورود کشتی به بندر آغاز می‌شود. ابتدا کشتی‌ها در حوضچه مخصوص پهلو می‌گیرند. در این مرحله، تیم‌های بهداشتی کشتی را بررسی کرده و پس از تایید مدارک، مجوز ارتباط کشتی با بندر را صادر می‌کنند. گمرک نیز فرم‌هایی در اختیار فرمانده کشتی قرار می‌دهد که حاوی اطلاعاتی از جمله مشخصات کشتی، تعداد خدمه، مبدا حرکت، و وزن بار است. برای بارهایی که تخلیه نمی‌شوند، قفل و مهرهای لازم زده می‌شود. سپس فهرست کالاهای قابل تخلیه تحت عنوان اظهارنامه گمرکی آماده می‌گردد.

تالی‌گیری بخش مهمی از روند اداری

با شروع تخلیه، جزئیات بسته‌ها به ترتیب در فهرست‌هایی ثبت می‌شود که به این فعالیت تالی‌گیری گفته می‌شود. این فرآیند با هماهنگی بین گمرک و شرکت‌های حمل‌ونقل صورت می‌گیرد. گمرک وظیفه دارد طی ۱۵ روز پس از پایان تخلیه کشتی، تسویه حساب‌های مربوطه را انجام دهد. همچنین پیش از تخلیه، قبض انبار برای هر بارنامه صادر می‌شود.

در مرحله پایانی، شرکت حمل ‌و نقل تسویه حساب را با مالک کالا انجام داده و مدارکی مانند قبض انبار و برگه ترخیص را در اختیار او قرار می‌دهد. صاحب کالا با استفاده از این اسناد می‌تواند مراحل ترخیص از گمرک را تکمیل کند.

عوامل موثر بر نرخ حمل و نقل دریایی

نرخ حمل‌ونقل دریایی، مانند بسیاری از جنبه‌های دیگر زندگی، تحت تاثیر عوامل متعددی قرار دارد که هر یک به ‌نوبه خود می‌توانند هزینه‌ها را افزایش یا کاهش دهند. یکی از این عوامل، فاصله جغرافیایی بین مبدا و مقصد است. هرچه این فاصله بیشتر باشد، هزینه سوخت و زمان سفر افزایش یافته و در نتیجه نرخ کرایه بالاتر خواهد بود.

علاوه بر این، نوع و حجم کالا نیز نقش مهمی ایفا می‌کند؛ کالاهای حجیم و سنگین یا آن‌هایی که نیازمند شرایط خاص نگهداری هستند، معمولا نرخ کرایه بالاتری دارند. فصل حمل نیز بی‌تاثیر نیست. در دوره‌های اوج تجارت و حمل‌ و نقل، مانند تعطیلات یا فصول برداشت محصولات کشاورزی، تقاضا برای حمل افزایش یافته و نرخ کرایه نیز بیشتر می‌شود.

نوع کشتی مورد استفاده نیز می‌تواند تاثیرگذار باشد. کشتی‌های بزرگ‌تر و مدرن‌تر با امکانات ویژه ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند، اما بهره‌وری بیشتری نیز ارائه می‌دهند.

شرایط اقتصادی جهانی، مانند نرخ سوخت، تغییرات ارز و تحریم‌ها، می‌توانند باعث نوسانات نرخ کرایه شوند. هزینه‌های بندری، از جمله تخلیه و بارگیری، نیز بر کرایه حمل تاثیر می‌گذارند. به ‌ویژه اگر کالا نیاز به ترانسشیپ داشته باشد، این هزینه‌ها دوبرابر می‌شوند.

در نهایت، ویژگی‌های ساختاری اقتصاد کشورها نیز موثر است. کشورهایی که واردکننده هستند، یا آن‌هایی که محصور در خشکی و کم‌درآمد بوده و ساختارهای اقتصادی ضعیف‌تری دارند، معمولا نرخ حمل ‌و نقل دریایی بالاتری را می‌پردازند.

قوانین و مقررات حمل و نقل دریایی

در سطح بین‌المللی، سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) به‌عنوان نهاد تخصصی سازمان ملل متحد، مسئولیت تدوین و نظارت بر اجرای این مقررات را بر عهده دارد. یکی از مهم‌ترین کنوانسیون‌های  IMO، کنوانسیون بین‌المللی ایمنی جان اشخاص در دریا (SOLAS) است که استانداردهایی را برای ساخت، تجهیز و بهره‌برداری از کشتی‌ها به‌منظور حفظ ایمنی دریانوردان و محموله‌ها تعیین می‌کند.

در ایران، قوانین حمل ‌و نقل دریایی بر اساس قانون دریایی مصوب سال ۱۳۴۳ تنظیم شده است که حقوق و وظایف طرفین قرارداد، مقررات مربوط به ایمنی کشتی‌ها، مراحل بارگیری و تخلیه کالاها، مسئولیت‌ها و شیوه‌های پرداخت هزینه‌ها را مشخص می‌کند. این قانون شامل ۱۴ فصل است که موضوعاتی نظیر ثبت کشتی‌ها، وظایف خدمه، حقوق مسافران و دعاوی مربوطه را در بر می‌گیرد.

علاوه بر این، آیین‌نامه‌های ایمنی دریایی نیز مجموعه‌ای از استانداردها را برای حفظ ایمنی کشتی‌ها و جلوگیری از وقوع حوادث دریایی و آلودگی محیط‌زیست تعیین می‌کنند.

رعایت این قوانین و مقررات برای تمامی فعالان حوزه حمل ‌و نقل دریایی الزامی است و عدم پایبندی به آن‌ها می‌تواند منجر به وقوع حوادث دریایی، خسارت‌های مالی و جانی و تهدیدات زیست‌محیطی شود.

خدمات حمل و نقل دریایی آساترابر شرق

حمل ‌و نقل دریایی داستانی پر از جزئیات و پیچیدگی است و شرکت آساترابر شرق این هنر را به اوج رسانده است. از بنادر پرجنب‌ و جوش چین و هند و امارات متحده عربی  تا اسکله‌های روسیه و قزاقستان، این شرکت با استفاده از کانتینرهای 20 و 40 فوتی، کشتی‌های چارتر و سیستم‌های حمل FCL و LCL، محمولات شما را با دقت و سرعت به بنادر ایران یا هر نقطه‌ای از جهان می‌رساند.

شبکه‌ای از نمایندگان حرفه‌ای در سراسر دنیا و تجربه‌ای گسترده در حمل‌ و نقل بین‌المللی، این امکان را فراهم کرده که بارتان با مناسب‌ترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن جابه‌جا شود، حتی اگر شامل بارهای خاصی مثل مواد سوختی یا کالاهای حجیم باشد.

آساترابر شرق خدمات خود را از مرحله جمع‌آوری بار تا تخلیه در مقصد با نهایت دقت ارائه می‌دهد. از رزرو کشتی و تجهیزات تخصصی برای جابه‌جایی کانتینرها گرفته تا انجام امور گمرکی و صدور اسنادی مثل MBL و HBL، همه چیز به شکلی حرفه‌ای و بی‌دردسر انجام می‌شود.

این شرکت با تکیه بر مهارت و تجربه خود، نه ‌تنها به بنادر شمالی و جنوبی ایران، مثل بندرعباس و بندر چابهار، سرویس‌دهی می‌کند، بلکه خدمات ویژه‌ای برای محمولات صادراتی، وارداتی و ترانزیتی ارائه می‌دهد. در این مسیر، آساترابر شرق همان ناخدایی است که کشتی تجارت شما را به سلامت از میان امواج جهانی عبور می‌دهد.

سوالات متداول

1.حمل و نقل دریایی چیست؟

حمل و نقل دریایی یکی از روش‌های جابجایی کالا و مسافر از طریق آبراه‌ها با استفاده از کشتی‌ها و شناورها است که نقش مهمی در تجارت بین‌المللی ایفا می‌کند.

2. قوانین حمل و نقل دریایی چیست؟

قوانین حمل و نقل دریایی شامل مجموعه‌ای از مقررات ملی و بین‌المللی مانند کنوانسیون SOLAS و قانون دریایی ایران است که ایمنی، مسئولیت‌ها و حقوق طرفین قرارداد را مشخص می‌کند.

3. انواع روش‌های حمل و نقل دریایی چیست؟

روش‌های حمل دریایی شامل حمل کانتینری (FCL/LCL)، حمل بار فله (Bulk)، حمل مواد سوختی با نفتکش‌ها و حمل ترکیبی (Multimodal) است که بر اساس نوع کالا و مقصد انتخاب می‌شوند.